Στις μέρες μας η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι πολύ δημοφιλής σε όλους τους ανθρώπους από τις πολύ μικρές ηλικίες, ακόμα και νηπιακές, μέχρι τους ενήλικες, φοιτητές, εργαζόμενους αλλά και ανέργους. Ειδικότερα στην χώρα μας την Ελλάδα ένα συντριπτικό ποσοστό του πληθυσμού μιλάει ξένες γλώσσες με δημοφιλέστερη από όλες φυσικά τα αγγλικά.

Μαθήματα αγγλικών γίνονται σε δημόσια σχολεία και ιδιωτικά αλλά εδώ και δεκαετίες είναι γενικά αποδεκτό και αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα φροντιστήρια αγγλικών ή πιο γενικά τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών προσφέρουν μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση αγγλικών στους σπουδαστές τους. Στα φροντιστήρια αγγλικών υπάρχουν τμήματα που καλύπτουν όλες τις ανάγκες, όπως αγγλικά για ενήλικες, αγγλικά για παιδιά, αγγλικά για αρχάριους ή και ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών.

Επίσης, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που καταφεύγει στα ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών, κάτι όμως που δεν είναι και η πιο ασφαλής ή ενδεδειγμένη επιλογή εκπαίδευσης. Αυτό ισχύει διότι τα ιδιαίτερα μαθήματα ενδείκνυνται για συγκεκριμένες περιπτώσεις μαθητών. Για παράδειγμα, μαθητές που λόγω κάποιων συνθηκών δεν κατάφεραν να ξεκινήσουν μαθήματα αγγλικών στην κατάλληλη ηλικία και θα ήταν δύσκολο για αυτούς να ενταχθούν μέσα σε μία τάξη φροντιστηρίου αγγλικών με συμμαθητές πολύ μικρότερης ηλικίας. Μια άλλη περίπτωση για την οποία ενδείκνυται το ιδιαίτερο θα ήταν για ενήλικες, φοιτητές ή εργαζόμενους. Συνήθως, οι φοιτητές λόγω του απαιτητικού ωραρίου μαθημάτων του πανεπιστημίου που παρακολουθούν έχουν λίγες ελεύθερες ώρες και πολύ δύσκολο πρόγραμμα, ειδικά αν συνυπολογίσουμε το χρόνο που απαιτείται για να φτάσουν με συγκοινωνία στη σχολή τους, τις περιόδους εξεταστικών και τέλος το γεγονός ότι ανά ακαδημαϊκό εξάμηνο το ωράριο μαθημάτων τους αλλάζει. Όλα τα προηγούμενα συνηγορούν στο ότι η καλύτερη λύση για να μάθουν αγγλικά είναι να βρουν ένα καταρτισμένο καθηγητή αγγλικών. Τα ίδια ισχύουν και για εργαζομένους, ειδικά στις μέρες μας που η αγορά εργασίας έχει γίνει πάρα πολύ απαιτητική και όλοι οι εργαζόμενοι, από τις μικρότερες βαθμίδες μέχρι τα υψηλόβαθμα στελέχη, διευθυντές ή διευθύντριες, εργάζονται καθημερινά ακόμα και σαββατοκύριακα πολλές ώρες. Πάλι στην περίπτωση αυτή είναι δύσκολο να προσαρμοστεί το πρόγραμμά τους με το πρόγραμμα μαθημάτων που έχει ένα φροντιστήριο αγγλικών, οπότε θα ήταν πιο βολικό να βρουν έναν καταρτισμένο και πιστοποιημένο καθηγητή ξένων γλωσσών για να μάθουν αγγλικά ή οποιαδήποτε γλώσσα επιθυμούν.

Πώς όμως είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ποιος καθηγητής ή ποια καθηγήτρια είναι κατάλληλη για ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών? Πώς μπορούμε να ξέρουμε ποιόν θα εμπιστευτούμε για το παιδί μας ή για εμάς τους ίδιους αν θέλουμε να κάνουμε μαθήματα αγγλικών? Η πιο συνηθισμένη παγίδα είναι να εμπιστευτούμε κάποιον άγνωστο καθηγητή ή κάποια άγνωστη καθηγήτρια επειδή είναι γνωστή ή συγγενής φιλικού μας προσώπου «που κάνει χρόνια ιδιαίτερα και έχει πολλούς μαθητές». Και ο φίλος ή η φίλη μας, μας το συστήνει ανεπιφύλακτα! Όσο και αν ακούγεται παράξενο κυκλοφορούν πάρα πολλοί που συστήνονται ως καθηγητές αγγλικών, οι οποίοι μπορεί να έχουν πάρει μόνο το Lower και κάνουν μαθήματα σε παιδιά και ενήλικες μαθαίνοντας ουσιαστικά «στην πλάτη των μαθητών τους». Πολύ συχνά επίσης, φοιτητές που πήραν το proficiency και θέλουν να βγάλουν το χαρτζιλίκι τους ξεκινούν να κάνουν μαθήματα σε παιδάκια, χωρίς να έχουν εννοείται το κατάλληλο εκπαιδευτικό υπόβαθρο. Οι «ιδιαιτεράδες», όπως είναι συνηθισμένο να ονομάζονται εκτός από την κατάρτιση και το εκπαιδευτικό υπόβαθρο που απαιτείται να έχουν και δεν το έχουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν είναι καν ενημερωμένοι για το λειτούργημα που κάνουν γιατί η διδασκαλία είναι λειτούργημα όχι απλώς δουλειά. Και όταν λέμε ενημερωμένοι εννοούμε να έχουν παρακολουθήσει ξενόγλωσσα εκπαιδευτικά σεμινάρια για τη βελτίωσή τους ή να παρακολουθούν τις εξελίξεις και τις εκθέσεις που γίνονται στα ξενόγλωσσα βιβλία που χρησιμοποιούν. Πάλι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά με τους μη καταρτισμένους καθηγητές ιδιαιτέρων είναι να χρησιμοποιούν κάποια βιβλία για χρόνια, επειδή τα «έχουν βολευτεί», επειδή τους τα έδωσαν δωρεάν από κάποιον εκδοτικό οίκο και δεν τα πλήρωσαν και για αυτούς είναι χάσιμο χρόνου να ψάξουν για πιο εξελιγμένα, καινούργια και πιο φιλικά προς το μαθητή βιβλία.

Φυσικά, είναι επίσης λυπηρό ειδικά στις μέρες μας με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας με την ανεργία, με μικρές επιχειρήσεις, όπως είναι τα φροντιστήρια αγγλικών, που παλεύουν για την επιβίωσή τους, να στηρίζουμε τα μαύρα ιδιαίτερα που γίνονται από ανειδίκευτους ανθρώπους οι οποίοι και δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους και δεν αποδίδουν στο κράτος φόρο λόγω της μαύρης εργασίας. Τα αγγλικά, τα μαθήματα αγγλικών που γίνονται χωρίς ιδιαίτερο λόγο σε ιδιαίτερα και όχι σε φροντιστήρια αγγλικών, συμβάλλουν στο κλείσιμο πολλών μικρών ελληνικών οικογενειακών επιχειρήσεων, όπως είναι τα φροντιστήρια αγγλικών. Για αυτόν ακριβώς το λόγο η καλύτερη λύση ακόμα και για ιδιαίτερα μαθήματα είναι να απευθυνόμαστε σε επαγγελματίες καθηγητές με εμπειρία πολλών ετών οι οποίοι έχουν άδεια διδασκαλίας από το κράτος και έχουν δώσει διαπιστευτήρια για τη δουλειά τους. Τέτοιους καθηγητές μπορούμε να αναζητήσουμε σε φροντιστήρια αγγλικών που λειτουργούν χρόνια και γνωρίζουμε ότι έχουν επιτυχίες. Μπορεί να είναι το φροντιστήριο αγγλικών της γειτονιάς μας ή το φροντιστήριο αγγλικών που μας πήγαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικροί. Να είστε σίγουροι ότι σε φροντιστήρια αγγλικών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της εκπαίδευσης για πολλά χρόνια θα σας δώσουν λύση και θα μπορούν να σας συστήσουν με απόλυτη ασφάλεια και υπευθυνότητα καθηγητές αγγλικών για ιδιαίτερα. Ο καθηγητής που θα σας κάνει θα πρέπει να έχει δουλέψει απαραίτητα σε φροντιστήριο αγγλικών 1) για να έχει λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση, 2) για να έχει λάβει μέρος σε σεμινάρια και εκθέσεις που αναφέρθηκαν προηγουμένως, 3) για να έχει κάνει μάθημα σε οργανωμένη τάξη, 4) για να είναι έμπειρος, 5) για να έχει ενημερωθεί για όλες τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, 6) για να ακολουθεί ένα εγγυημένο πρόγραμμα σπουδών και 7) για να γνωρίζει να χρησιμοποιεί τα κατάλληλα βιβλία για τους μαθητές του.

Η ανάγκη για αγγλικά, για μαθήματα αγγλικών και κατά συνέπεια για να δημιουργηθούν τα φροντιστήρια αγγλικών εξελίχθηκε στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, συμβαδίζοντας φυσικά με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Διαφορετικά ήταν τα προσόντα που έπρεπε να έχει ένας εργαζόμενος στις δεκαετίες του 50 και του 60, διαφορετικά στις ενδιάμεσες δεκαετίες και διαφορετικά σήμερα, που οι εργαζόμενοι ή οι υποψήφιοι να εργαστούν πρέπει να πληρούν πάρα πολλά κριτήρια προσωπικά και εκπαιδευτικά προκειμένου να βρουν και την πιο «απλή» εργασία.

Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε ότι στις δεκαετίες του 50 και του 60 οι ξένες γλώσσες διδάσκονταν στο μεγαλύτερο ποσοστό από αλλοδαπούς που είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα και έκαναν ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών ή Έλληνες που είχαν σπουδάσει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και στη συνέχεια έρχονταν στην Ελλάδα και έπρεπε να κάνουν μια δουλειά για να ζήσουν. Η πρώτη άνθηση για τα φροντιστήρια αγγλικών και γενικότερα για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών ήρθε τη δεκαετία του 70, όταν έκαναν την εμφάνισή στους και οι πρώτες μεγάλες αλυσίδες οι οποίες κάλυπταν όλες τις ανάγκες για την εκμάθηση αγγλικών: αγγλικά για παιδιά, αγγλικά για ενήλικες, αγγλικά για αρχάριους, ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών, ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών, γραμματική αγγλικών, τεστ αγγλικών και κάλυπταν φυσικά πολλές ακόμα ξένες γλώσσες.

Είναι αξιοσημείωτο ότι το κράτος άργησε πολύ να θεσμοθετήσει την διδασκαλία ξένων γλωσσών στα δημόσια σχολεία και αυτός είναι ο λόγος που η ιδιωτική πρωτοβουλία κάλυψε αυτήν την ανάγκη που είχε διαμορφωθεί και τα φροντιστήρια αγγλικών πλήθαιναν ολοένα και περισσότερα. Μόλις το 1985 θεσμοθετήθηκε η εκμάθηση αγγλικών και γαλλικών στα δημοτικά σχολεία η οποία όμως, για να τεθεί σε ισχύ έπρεπε να περάσουν άλλα 2 χρόνια. Συγκεκριμένα, το σχολικό έτος 1987-1988 ξεκίνησε δοκιμαστικά σε 100 περίπου δημοτικά της χώρα η διδασκαλία ξένων γλωσσών στις 3 τελευταίες τάξεις δημοτικού. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει πολύ συχνά αλλαγές στο μοντέλο διδασκαλίας ξένων γλωσσών στα δημόσια σχολεία οι οποίες σε συνδυασμό με τις ελλείψεις που υπάρχουν σε εκπαιδευτικό προσωπικό μάλλον δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα που θα ήθελαν όλοι. Συνεπώς, 30 χρόνια μετά την εισαγωγή των ξένων γλωσσών στη δημόσια εκπαίδευση, τα αγγλικά, τα γαλλικά, τα γερμανικά και όποια άλλη γλώσσα διδάσκεται στα δημόσια σχολεία είναι μια συμπληρωματική εξάσκηση για τα παιδιά, τα οποία μαθαίνουν αγγλικά σωστά, οργανωμένα και με εγγυημένη ποιότητα στα φροντιστήρια αγγλικών. Τα φροντιστήρια αγγλικών και γενικότερα τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών παρέχουν πρωτογενή εκπαίδευση στους μαθητές τους.

Όπως αναφέρθηκε και στα προηγούμενα η ανάγκη για εκμάθηση αγγλικών και άλλων ξένων γλωσσών εξελίχθηκε σταδιακά στις τελευταίες δεκαετίες μαζί με την εξέλιξη της κοινωνίας, της χώρας και της αγοράς εργασίας. Παλαιότερα, μέχρι κυρίως τις δεκαετίες του 50 και του 60 δεν ήταν υποχρεωτικό για κάποιον να πάει καν στο πανεπιστήμιο. Μορφωμένοι θεωρούνταν όλοι όσοι είχαν τελειώσει το εξατάξιο γυμνάσιο ή το λύκειο μεταγενέστερα και μπορούσαν να γίνουν ανάρπαστοι στην αγορά εργασίας. Μέχρι και διευθυντές ή διευθύντριες τραπεζών και εταιρειών μπορούσαν να γίνουν κάποιοι και κάποιες. Επίσης, οι περισσότερες επιχειρήσεις ήταν ελληνικές, δεν είχε δημιουργηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και γενικότερα δεν είχαμε το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, σε επίπεδο εμπορικό για τις επιχειρήσεις ή εργασιακό για τον κόσμο. Εκείνα τα χρόνια πολύ δύσκολα ένας νέος ή μία νέα θα έπαιρνε την απόφαση να φύγει από την Ελλάδα και να πάει να δουλέψει στο εξωτερικό. Στις μέρες μας αυτό αποτελεί ρουτίνα. Είναι κοινή παραδοχή ότι η Ελλάδα «τρώει» τα παιδιά της. Τα «μεγαλύτερα μυαλά» φεύγουν για να σπουδάσουν ή να εργαστούν στο εξωτερικό, κυρίως στις χώρες της Ευρώπης και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Με το πέρασμα των ετών όμως η κατάσταση άλλαξε. Δημιουργήθηκε η ανάγκη για τους νέους να μάθουν ξένες γλώσσες με δημοφιλέστερα τα αγγλικά. Για αυτό τη δεκαετία του 70 είχαμε μεγάλη αύξηση του αριθμού των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών η οποία συνεχίστηκε με αυξανόμενο ρυθμό τις δεκαετίες του 80 και του 90. Οι νέοι αυτών των δεκαετιών είτε για την προσωπική τους εξέλιξη είτε για την επαγγελματική τους εξέλιξη πήγαιναν στα φροντιστήρια για να μάθουν αγγλικά. Πλέον, στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών έγινε κοινή συνείδηση και για τους γονείς ότι έπρεπε να στείλουν τα παιδιά τους για μαθήματα αγγλικών και μάλιστα από μικρή ηλικία, στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, κάτι που ισχύει φυσικά μέχρι σήμερα. Βασικός παράγοντας, όπως αναφέρθηκε στα προηγούμενα, ήταν και η ανεπάρκεια της δημόσιας εκπαίδευσης να καλύψει αυτήν την ανάγκη της κοινωνίας. Η ανάγκη για αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και άλλες ξένες γλώσσες διαμορφώθηκε και από την αγορά. Συγκεκριμένα, πολλές πολυεθνικές εταιρείες άνοιξαν στη χώρα μας υποκαταστήματα και αναπτύχθηκαν στην ελληνική αγορά, αντικαθιστώντας πολύ συχνά ελληνικές επιχειρήσεις. Αυτές οι πολυεθνικές είχαν ανάγκη από εργαζόμενους που εκτός από τα υπόλοιπα τυπικά προσόντα που θα έπρεπε να έχουν , έπρεπε να γνωρίζουν και ξένες γλώσσες για να μιλούν με το εξωτερικό. Έτσι πολλοί νέοι και νέες τις δεκαετίες του 80 και του 90, δεν ήθελαν απλά να κάνουν μαθήματα αγγλικών αλλά έβαζαν στόχο να πάρουν και ένα πτυχίο. Εκείνα τα χρόνια το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών σταμάταγε όταν περνούσε τις εξετάσεις του Lower. Λιγότεροι ήταν αυτοί που συνέχιζαν μέχρι να περάσουν στις εξετάσεις Proficiency.

Όπως γνωρίζουμε η εξέλιξη δεν σταματάει ποτέ και πλέον έχουμε μπει στην Τρίτη χιλιετία ή αλλιώς στον 21ο αιώνα και η κατάσταση σε όλα τα επίπεδα είναι πιο πολύπλοκη, σε κοινωνικοπολιτικό και σε οικονομικό επίπεδο. Ιδιαιτέρως από το 2008 και μετά η χώρα μας βρίσκεται σε ύφεση και η ζωή των νέων γενεών γίνεται ολοένα και δυσκολότερη. Στις μέρες μας με το δείκτη ανεργίας να έχει ανέβει σε πολύ μεγάλα ποσοστά, υπάρχουν πολλές και μεγάλες απαιτήσεις για τους νέους και τις νέες από πολλή μικρή ηλικία. Τα παιδιά μεγαλώνουν, με την καθοδήγηση της οικογένειάς τους, έχοντας δεδομένο από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού ότι πρέπει να μορφωθούν και να αποκτήσουν όσα περισσότερα προσόντα και δεξιότητες μπορούν. Η πιο συνηθισμένη ηλικία για να ξεκινήσουν τα παιδιά αγγλικά ή άλλες γλώσσες είναι η Δευτέρα ή Τρίτη δημοτικού. Συχνά, στην έκτη δημοτικού ή στην πρώτη γυμνασίου που τα αγγλικά τους έχουν φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο, ξεκινούν να μαθαίνουν και άλλες ξένες γλώσσες της αρεσκείας τους. Στη συνέχεια, ο στόχος για ένα φροντιστήριο αγγλικών είναι οι μαθητές του που έχουν ξεκινήσει στην προαναφερθείσα ηλικία να ολοκληρώνουν τα αγγλικά τους και να φτάνουν στο ανώτερο επίπεδο που είναι το Proficiency στο τέλος του γυμνασίου ή στη χειρότερη περίπτωση στην πρώτη τάξη του λυκείου.

Όσοι εκπληρώνουν τον παραπάνω στόχο μπορούν με ηρεμία να προσηλωθούν στις απαιτήσεις του σχολείου τους και να παλέψουν για μια θέση στο πανεπιστήμιο και την ειδικότητα που επιθυμούν να σπουδάσουν. Πλέον, λόγω της κατάστασης που είπαμε ότι έχει διαμορφωθεί στη χώρα η εύρεση εργασίας έχει γίνει πολύ δύσκολη διαδικασία για όλους και οι νέοι και οι νέες που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας πρέπει να πληρούν πολλά κριτήρια. Ακόμα, και για θέσεις που πριν χρόνια θα αρκούσε για κάποιον να έχει τελειώσει το λύκειο, για παράδειγμα υπάλληλοι τηλεφωνικών κέντρων, σερβιτόροι, οδηγοί και πολλοί άλλοι, πλέον ζητούνται πανεπιστημιακά πτυχία και αγγλικά ή άλλες ξένες γλώσσες. Αυτό το διαπιστώνουμε ανοίγοντας και ξεφυλλίζοντας μια εφημερίδα αγγελιών εργασίας ή ψάχνοντας σε sites εύρεσης εργασίας στο διαδίκτυο. Επιπρόσθετα, και οι εταιρείες κάνουν πολύ αυστηρή επιλογή των υποψήφιων εργαζομένων τους κοιτώντας λεπτομέρειες που ξεχωρίζουν έναν υποψήφιο από κάποιον άλλο. Για παράδειγμα, θα προτιμήσουν να προσλάβουν έναν υποψήφιο που είναι πτυχιούχος πανεπιστημίου και γνωρίζει αγγλικά με πτυχίο Proficiency από έναν υποψήφιο που είναι πτυχιούχος πανεπιστημίου και δεν ξέρει κάποια ξένη γλώσσα ή έχει μικρότερο πτυχίο ξένης γλώσσας, όπως το Lower. Γενικά, θα λέγαμε ότι ένας νέος ή μια νέα που έχει πτυχίο ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος ή τεχνολογικού ιδρύματος ή ιδιωτικού πανεπιστημίου από την Ελλάδα ή το εξωτερικό σε περίπτωση που κατέχει και μεταππυχιακό δίπλωμα σπουδών αυξάνει τις πιθανότητες να βρει εργασία. Σε ότι αφορά τις ξένες γλώσσες είναι δεδομένο ότι πρέπει να είναι κάτοχος του ανώτερου πτυχίου, δηλαδή Proficiency και αν γνωρίζει άλλη μία γλώσσα σε πολύ καλό επίπεδο θα έχει σημαντικό αβαντάζ σε σχέση με άλλους.

Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε σήμερα, πολλοί εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας με εμπειρία ετών στη δουλειά τους, ενώ έχουν σταθερή εργασία εδώ και χρόνια να προσπαθούν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους για να μην μείνουν πίσω. Έτσι, σε πολλά φροντιστήρια αγγλικών γίνονται μαθήματα αγγλικών για ενήλικες, αγγλικά για αρχάριους και ταχύρρυθμα μαθήματα αγγλικών. Αυτά τα μαθήματα είναι, συνήθως, εξειδικευμένα και προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μαθητών καθώς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μπορεί να χρειάζονται περισσότερη εξάσκηση στα προφορικά, στο ακουστικό και στη γραμματική των αγγλικών.

Τελειώνοντας, η ξένη γλώσσα και κυρίως τα αγγλικά είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό προσόν που πρέπει να έχουμε όλοι στις μέρες μας. Τα μαθήματα αγγλικών πρέπει να γίνονται από επαγγελματίες καθηγητές με άδεια διδασκαλίας, καταρτισμένους και εμπειρία ετών. Δεν πρέπει να πέφτει κανείς στην παγίδα ενός φθηνού, αμφιβόλου κατάρτισης καθηγητή που κάνει ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών. Όλος ο κόσμος πρέπει να εμπιστεύεται τα φροντιστήρια αγγλικών και γενικότερα τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών τα οποία παρέχουν σωστά, υπεύθυνα και με συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών την κατάλληλη γνώση στους μαθητές τους, εδώ και πολλές δεκαετίες.